Övladlığa götürülmüş itin sahibinə məktubu

Mündəricat:

Övladlığa götürülmüş itin sahibinə məktubu
Övladlığa götürülmüş itin sahibinə məktubu
Anonim
Övladlığa götürülmüş itdən sahibinə məktub
Övladlığa götürülmüş itdən sahibinə məktub

Sevgi aktlarından danışarkən, övladlığa götürmə onlardan biridir və təkcə bizim növümüz üçün deyil. Bəzən, sözsüz, ancaq bir baxışla, itlərimizin nə hiss etdiyini başa düşmək kifayətdir. Heyvanlar sığınacağına gedib onların balaca üzlərinə baxanda kim cəsarət edib “məni övladlığa götür” demədiyini söyləyir?! Baxış heyvanın ruhunu və onun ehtiyaclarını və ya hisslərini əks etdirə bilər.

Saytımızdan övladlığa götürülmək istəyən itin gözündən gördüyümüzü zənn etdiyimiz bəzi hissləri sözlə ifadə etmək istəyirik. İndiki vaxtda məktublar e-poçt və sosial şəbəkələrin görünüşünə görə çox az istifadə olunsa da, hər dəfə onları aldığımız zaman bu, gözəl jestdir və bizi təbəssüm etdirir.

Bu səbəbdən bir heyvanın övladlığa götürüldükdən sonra hiss etdiklərini sözlə ifadə edəcəyik. Balaca Şahzadə artıq kitabında belə demişdi: "Məni əhliləşdir və mən kainatın ən xoşbəxt varlığı olacağam". Övladlığa götürülmüş itin sahibinə göndərdiyi bu gözəl məktubdan həzz alın

Hörmətli Sahib,

Sığınacağa girib gözümüzün kəsişdiyi günü necə unudaq? İlk baxışdan sevgi deyə bir şey varsa, məncə, bizdə olan da budur. 30 itlə birlikdə səni qarşılamağa qaçdım və hürənlər, nəriltilər, nəvazişlər arasında hamısının arasından məni seçməni istədim baxırdım sənə, nə də sən mənə, gözlərin o qədər dərin və zərif idi ki… Ancaq tezliklə başqaları səni məndən gözlərini çəkməyə məcbur etdi və bir çox dəfə olduğu kimi mən də ruhdan düşdüm. Hə, düşünəcəksən ki, mən hamı ilə beləyəm, təkrar-təkrar sevib sevilməyi xoşlayıram. Amma düşünürəm ki, bu dəfə sizdə əvvəllər olmayan bir şeyə səbəb oldum. Hər yağış yağanda sığındığım ağacımın altında məni qarşılamağa gəldin, ya da ürəyimi qırdılar. Sığınacaq sahibi səni başqa itlərə yönəltməyə çalışarkən, sən səssizcə mənə tərəf getdin, burada əzilmə qəti idi. Maraqlı olmaq və quyruğumu bulamamaq istədim, artıq kəşf etdim ki, bəzən bu gələcək sahibləri qorxudur, amma bacarmadım, helikopter kimi fırlanmağı dayandırmazdı. Mənimlə 1-2 saat oynadın, daha xatırlamıram, amma çox, çox xoşbəxt idim.

Bütün yaxşı şeylər tez bitər deyirlər, ayağa qalxıb yemək, peyvənd və bir çox başqa şeylərin gəldiyi kiçik evə doğru addımladın. Mən səni orada hoppanıb hava yalayanda müşayiət etdim, amma sən mənə deyirdin ki, sakit ol… Sakitləş? Mən necə sakit ola bilərdim? Mən səni artıq tapmışdım. Orada gözləniləndən bir az daha uzun sürdün… Bilmirəm, bu, mənim üçün bir əbədiyyət idi, saatlar, dəqiqələr, saniyələr idi. Kədərli olanda gizləndiyim ağacıma qayıtdım, amma bu dəfə başım başqa tərəfə baxaraq Bu, yoxa çıxdığınız qapı deyildi. Mənsiz çıxıb evə getməyinin şahidi olmaq istəmirdim. Baş verən sehrli anın şahidi olmaq üçün yox, unutmaq üçün yatmağa qərar verdim.

Birdən adımı eşitdim, sığınacaq sahibi idi, nə istəyir? Kədərləndiyimi görmürsənmi və indi yemək yemək və oynamaq istəmirəm? Amma itaətkar olduğum üçün arxaya döndüm və sən əyilib mənə gülümsəyirdin, sən artıq qərar vermişdin ki, mən səninlə evə gedəcəm.

Evə çatdıq, evimizə. Qorxdum, heç nə bilmirdim, özümü necə aparacağımı bilmirdim və məni hara aparmaq istəyirsənsə, səni izləmək qərarına gəldim. Mənimlə o qədər şirin danışdın ki, cazibələrinə qarşı durmaq çətin idi. Mənə harada yatacağımı, harada yemək yeyəcəyimi və harada olacağını göstərdin. Ehtiyacım olan hər şey var idi, hətta oyuncaqlar belə, darıxmamaq üçün, darıxacağımı necə düşünə bilərdin? Kəşf edəcəyim və öyrənməli olduğum çox şey var idi!

Günlər, aylar keçdi və sənin sevgin mənimlə birlikdə artdı. Heyvanların hissləri olub-olmaması ilə bağlı müzakirələrə girmək fikrində deyiləm, sadəcə mənim başıma gələnləri sizə danışacağam. Bu gün, nəhayət, sizə deyə bilərəm ki, həyatımda ən vacib şey sənsən Gəzintilər, yeməklər deyil, hətta dənizdə yaşayan o sevimli it də deyil. mənzil aşağı. Bu sənsən, çünki hamı arasında məni seçdiyin üçün həmişə minnətdar olacağam.

Həyatımın hər günü yanımda olduğun və yox olduğun anlar arasında bölünür. İşdən yorğun gəlib mənə gülümsəyərək dediyin günləri heç vaxt unutmayacağam: Gəzintiyə gedək? və ya kim yemək istəyir? Mən isə eqoist, bunların heç birini istəmirdim, sadəcə səninlə olmaq üçün planın əhəmiyyəti yox idi.

İndi bir müddətdir özümü pis hiss etdiyim üçün və sən yanımda yatdığına görə fürsətdən istifadə edib bunu sənə yazmaq istədim ki, onu ömrün boyu özünlə apara biləsən.. Hara getməyimdən asılı olmayaraq, səni heç vaxt unuda bilmirəm və həmişə sonsuz minnətdar olacağam, çünki sən mənim başıma gələn ən yaxşı şeysən

Amma mən istəmirəm sən üzülsən, yenə eyni yolda gedəsən, yeni bir eşq seçəsən və mənə verdiyin hər şeyi ona ver və o səni heç vaxt unuda bilməz. Digərləri mənim sahib olduğum kimi sahibə layiqdir, ən yaxşısı!

Tövsiyə: